Güven Nedir

Bir ipin ucunda bekledim seni 

ip bana benziyordu 

kopmakla inanmak arasında 

ince bir telaş 

Bir kelimeyi fazla tuttum içimde

 adı güven 

fazla tutulunca

 bir cam bardak gibi çatladı  

Sen yürürken 

zemin değiştiriyordu 

ben buna kader dedim 

yerçekimi güldü  

Bir bakışın vardı 

içinden geçilmiyordu 

geçmeye kalktım 

kendimi düşürdüm  

Aşk sandığımız şey 

bir sandalyeydi 

belki oturduk 

ayağı eksikti  

Güven, 

düşerken öğrenilen bir dildir 

konuşanı az 

susarak bilen çok  

Şimdi kalbimde 

kırık bir pusula 

hep seni gösteriyor 

hiç yönü yok 

 Turgay Kurtuluş