Halil Eniştem

Ahmet Muhip Dıranas’ın en tanınmış şiiri olan "FAHRİYE ABLA" şiirinden esinlenilerek onun tarzında yazılmıştır.

Şiirde anlatılanlar kurgu değil gerçek yaşam öyküsüdür.

Yıllar önce vefat eden Halil enişteme, annesine ve yakın zamanda sevdiğine kavuşup eşinin yanına defnedilen teyzekızıma Cenab-ı Hak'tan rahmet diliyorum mekânları cennet olsun

inşallah.

HALİL ENİŞTEM 

Halil eniştem vardı; teyzekızımın eşi

Kartal Tibet gibiydi neredeyse kardeşi

Küçükçe dükkanına her gün erken giderdi

Her çeşit ayakkabı gelir tamir ederdi

Namazını kaçırmaz; her zaman şükrederdi

Bazen "Söyle babana; yeniden alsın!"derdi

Ne babacan birisiydin sen, Halil enişte

Eviniz müstakildi; ahşap, iki katlıydı

Pencereler dışarı açılır, kanatlıydı

Anneniz, sen, hepiniz misafirperverdiniz

Güler yüzlü davranır; bizleri severdiniz

Elinizde ne varsa hep ikram ederdiniz

Daha çok siz çağırır; daha az giderdiniz

Ne çok müşfik birisiydin sen, Halil enişte

Mahallede, işinde herkes seni severdi

Hayırsever insandın; ahlakını överdi

Mütevazı biriydin; kim olsa yapar derdin

Her kim yardım isterse, en önce sen giderdin

Doğru olanı yapar, ne de güzel ederdin

İhtiyaç duyduğumda sıkıntımı giderdin

Ne şefkatli birisiydin sen, Halil enişte

Mesleğinden dolayı biraz kilo almıştın

Kalbinde sorun vardı; ameliyat olmuştun

Fazla kiloyu verip sonra şifa bulmuştun

Abdestini alırken yığılarak kalmıştın

Teyzekızım yıllardır hasretinle boğuştu

Yalnız değilsin artık; o da sana kavuştu

Ne sevecen birisiydin sen, Halil enişte

Türkmenoğlu (Şükrü Atay)