Hamra Adı Gibi Kırmızı mı Olmalıydı

Değerli Atiye Hanım, sayfama imza bırakmasında mutluluk duyduğum bir edebiyatçı şair yazardır.

Makale çalışmalarımın çokluğundan sayfasına bir soluk uğrayıp imza bırakamadığım enderlerdendir.

Bu kez üst üste üç imza bırakmanın zorunluluğunu hissetmenin gereğini yaptım.

Son dörtlüğünü; ' sen başkası için değil, benim için bir anlam ifade ediyorsun' diye bitiren değerli üstad, bilsin kikendiside yazın hayatımızın verimliliği için bir değer ifade etmektedir.

Erdemle...

Ben Beyrut türabına mı vermeliydim El bile değmeye kıyamadığım bedenini.. Böyle çaresiz bir başına mı kalmalıydım Ve doyamadan sevgili ne aşka ne sana

Hani dünya durmalıydı sen yoksan Hani tufanlar kopmalıydı ardın sıra Demem o ki tükenmeliydi bende zaman Bahtım üryan yüreğim üryan görme harika dizeler ve duygu yoğunluğu tebrikler atiye hanım

Yüreğinize sağlık, ılık ılık akmış dizeler kaleminizden zevkle okudum. Selamlar.. Saygılarımla..

👍👍👍 Sen günüme geceme ömrüme yeterdin Sen benim bu dünyada her bir şeyim din Ben ki yüzümü şems diye sana dönerdim Evveli olmayan ahir zaman saadetimdin

Çok harika dizelerdi.... Kutlarım... Selam ve saygılar...

iç savaşın (genel olarak savaşların) insanlar üzerinde bıraktığı acı izlerin silinmesi zordur. Gerçi Piyano Filmini seyrederkende dalmıştım piyanistin filmin son bölümünde çıkışını harebe olmuş bir dünyaya. Harebe olmak deyince genelde yıkılan duvarlar çöken binalar savrulan ağaçlar gelse de usumuza gözden kaçan insandır esasen. İnsanın üzerinde bıraktığı eziklik korku acı...Gözden kaçan pek çok durumlar vardır ki; bunlardan kaçırılmaması gereken de nedir böyle. O nedirler dizelerinizde yatar. Turab olur kaynar hamra olur solar, solar ama bir bahçede de kendine yer bulur. Bakarsınız kırmızı bir gül olmuş. Yalnız savaşların öteki bir yanı var... Dikkat ediyorum iyi yazarlar iyi şairler doğuruyor. Hüzünlü yumaklar olsa da bu durum hoşuma gidiyor en azından edebiyat açısından. Çünkü o yığınlardan edebiyat çıkaranları günümüzde bulmak gerçekten zor...