Hasretin Ardı Ölüm

Hıçkırıklarım süzülüyor,
yanaklarımdan boşluğa...
Kapılıp gidiyorum,
yağmurun ardı,sessiz fırtına...
delirircesine bağırıyor gökyüzü,
ve tanrıyı sorarcasına;
çılgın bir yağmur...
Burada geç doğuyor gün ,
ve hatta bazen duruyor zaman,
aniden...

buhranlı bir gecenin,
karanlığa eş gürültüsünden...
rüyalarla uyanıyorum,
ve zaman dipsiz bir kuyuyu andırıyor,
gözlerinden...

sana geldim diyemeden oluyor gece,
vakitsiz bir ağlayış,
ve ilk tecrübesizlikte...
sonsuzluga karışıyor gülüşlerimiz,
an bitiyor,
yagmurlar ardı, iki hece...

bir çığlık akıyor,
tabiatın mahsun yüreğine,
çırpınıyor bir martı,
uzaklarda üstelik...
uzanıp tutamıyor,
sonsuza rağmen...
ve bir fırtına ardı kimsesiz hüzün,
boşlukta kayboluyor,
zaman dururken ...