Hasretle Doluydu Gözler

hasretle doluydu gözler
uzundu gurbette günler
geçmek bilmiyordu geceler
tek başınaydı yapa yanlız
gitmek istiyordu sevdiklerine

hasret kalmıştı anasına
hasret kalmıştı babasına
birde yavuklusuna
sayıyordu günleri geceleri
bekliyordu gidecegi saatleri

hasret bitecekti dönecekti geri
zamanı gelmişti kavuşmanın
almıştı biletini hazırlamıştı valizini
acı bir fren sesi feryat figan
yerde yatıyordu sere serpe
bir tarafta otobüs bileti
bir tarafta valizi
hasret kalmıştı sevdiklerine
nasip olmadı gidemedi köyüne
ondan geriye hasretli gözler kaldı
sevenlerine sevdiklerine