Hatırlamak

Hoşgeldin aklıma,
Tam da unutmak üzereydim, iyi ki geldin...

Buyurmaz mısın yüreğime?

Buyurmazsın değil mi?

Dur, bari hemen gitme...

İçim yanıyor, yüreğim sanki bir ocak
Özlemim demlenmişti, içmez misin bir bardak?

Belki sende özlerdin az biraz,
Sevgimden koydum, bak nasıl da sımsıcak...

Biliyor musun?

O kadar zor ki "seni" unutmak, bir hayli ağır
Bir hayli kahır,
Seni sevdiğimi haykırıp duran yüreğime, dünya niye böylesine sağır?
Söyler misin bana,
Gidenlerden kalanlara, hep böyle acıtan "hatıralar" mı kalır?

Hem
Hatıralar vardır;
Hatırladıkça kanatır...

Hem kanatıp,
Hem hatırlatır....

Hep kanatır,
Hep hatırlatır....


Haşa, bunlar Tanrı mıdır?
Kendilerince "yalnız bir adam" yaratır...

Kırk yıllık kahvenin bile hatrı vardır,
Kırık kalbin hatrı hiç mi yok sende?

Dur! Hemen gitme...

Bir lokma yalnızlık iyi gider şimdi aşk karınla,
Koy dizlerni, bağdaş kur benim sevda soframa...

Tadım tuzum yok ama,
Ağlarız o da olur, hiç meraklanma...

Bakma böyle bir başıma olduğuma,
Peydahlanıp duruyor git gide yalnızlık,
Yokluğuna açtığım kollarımın arasında...

Fark ettin mi bilmiyorum,
O kadar çok insan var ki,
Hiç "sen" olmaması, bu kalabalıkta
Sensizliğin en çoğul haliyle,
Yalnızlığımın tanımı...

Neyse, gidebilirsin artık
Fazla bekletilmeye gelmiyor malesef yalnızlık...