Hayal Oku Mu Yoksa

Ey dil-bendim
sürme gözlerde yer tutunca
daha iyi görmeye sebep olunurmuş
bağlanmışsa birde ben gibi
Leylası o Mecnun'a
şiire yanlış manayı vermek fena olurmuş


ki konuşsam da konuşamaz
her birine dil bende duası
yinede dinletip de cür'etimi bağışla
yazmamın meyvesi hatıralardır
zor olanın incisi bil ki yaşatmaktır


körün kılavuzuna,
değneğine bile itibar edemezken
yine de cazip gelmekte
ilmek ilmek duyguları dokumakta
boşuna mı iki zıdda bu yürekli sevda
böyle düşmüş serkeş uykularımda
böyle saklıya
içime derine


sabah akşam içtiğim;
gönlümün kanından
akıl bahsinden can bahsine geçişim
özür getirirken bile suça razıyım demişim
lafsız sözsüz iki yüzlülüğün ortasında
kıyımın bile çıkarsız

anla bu özlemli koşmadan
şüphesiz bir lokma tohum gibi
derya gibi buram buram özlediğim
ya boğazımdan geçmez de;
yutamayacak ve boğulacak olursam


dil-dârım
zor olanın gönlünde bile
göz yaşın zevki yokmuş
bak ki yüzümde
biraz önceki elemden
kızgınlıktan...
çaresizlikten...
rengim kaçtı diyebilmek isterdim


yanlışta doğru kalmasın
ki sual de cevap da yok olsun
tatlı vaat öğrenebildiğim hanidir
makberi kimler kazmış ki mezarı olsun

varsa kınanması ismiyle anılsın
gizlenmeyin edebim demlerinde
ki canı terk etmekten korkarım
baksan hayret içinde sevmeler
bırakın da şükredeyim
şu an ki geceme


...ve derim inkâr etmem neye yarar
sinem-i nazarının içinde
sevmelere geç kalmışım


bütün hoş olmayan şeyler ezel ebet
aslında dilimin söylediğiyle,
yaydan fırlayan oka benzer ya
hayal oku mu ki muhatabına?


acısından bitse de korkusu
sinemi deler vura vura
ya avazı ...
sol göğsüme düşer yerle gök arası