Hayat Bayram Olsa Ey Çığlık

hayat bayram olsa ey çığlık

ey içimde büyüyen öfkem/si/bemol yalnızlık

notalar dökülse yıldızlardan

g/özyaşlarımın kınından çıkardığım bıçağın hainliğinde, ay/ininde

sırtlarından vursam tüm sırtımdan vuranları

yüzlerine çarpsa deniz

nehir nehir, dalga dalga bir mavide uyansam

lacivert bir öfke kanatsa canımı

yaksa acı! / mı

kül olsam

özlemin kulaklarını delsem,

armağan etsem

ona

deli küpelerimi

hasreti

esareti

serveti

Ve yalnızlığı

yalnızlardan ç/aldığımı

yanıp

yalın hatırlatsam

gerçeğini

elit bir ölümün vuslatında erisem buzken,

su olsam

sonrasında bulut ve yine

su /s us

adımı

düş……./e yazsam

assam şiir/d/e

kendimi

unutsam

yağmur ıslatsa şiirlerimi

güneş eritse beni bulup inimin izleğinde

lime lime et olsam, sadece beden

umut izin vermese karanlığa

adsız bir çiçeğin gözlerinde buluşsam kendimle

iyilik perileriyle avunsam

geç kalsam şehre

nehirlere

trenleri kaçırsam

affetse beni şehir

istasyonlar beni beklese

trenler değil

ölümlerin ardından yakılan ağıtlarda bir ezgi

sakil gezginlerin düş sarnıcında sakladıkları umut olsam

boyasam kendimi mutlulukla

Sahi ,sahici bir gerçekle örtüşür mü hayal/i/n/i/mdeki kendim

unutsam unutmadığımı

hatırlasam

hatırlatsa an

aşk hakikatinde, gerçeği

denizler adam olsa

delilik delaletine kaldırsak şerh kadehlerini

ahlar tutmasa

iyilik tutulmasında çözülse ruhların pası

yaşam deniz olsa

el olmasa! el verse nehir

zehir zıkkım olsa beddua

beni kutsasa bir keşiş

bir masal oldursa

yeniden doğursa

bakir ve çoğul yalnızlıklarda doğsam yeniden kendim/e

bentlerini yaksam

aşkın

hakikat olsa sevi

kınında mayalasam kendimi

gün batımı akşamların/d/a beni unut/tur/an şehir sabahlarına

bir hoş sedada

uyanarak

anarak

anıtsasam

bulsam gerçeğimi

Ve kavuştuğu ırmakların sesiyle seslensek okyanusa umudun düşü/şü/NÜ

yalan ol/ma/sa

s/es

delik deşik

bölük pörçük anılar dizilse sıraya

tanrı onları da öpse

ipek böcekleri kozalar örse

kelebek

el emek avazında doğsa yeniden

s/essiz çığlığım bölse ayın şavkını

yüzümde bir aydınlık parıldasa yalnız

yalın bir ipek giydirsem boşluğa

kelebek t/adında da olsa

emek olmalı

gerçek

boynuma astıkları tüm madalyonları söküp atsam

soyunsam çırılçıplak ,kendim kalsam

madalyalar fırlatsam sahte yüzlere

keder özlese beni

hüzün....

her daim melankoli

bir şehir yansa, bir şehri yaksam suyun ortasında

alnımda terler...

irin aksa

sevişsek uluorta

sevişgen martılara öğretsek şarkı söylemeyi

tüm çöpleri temizlesek ay hatttımızda

an olsak

anı olmadan

anlasak

ıssızlık ıslık çalsa

coşsa nehirler

yüzün

gün olsa

yazgım olsa

bıraksa derebeycikleri oltaya takılan balıkları!

seni düşündüğüm kadar doğsam

ıssız bir ıslık olsa/m dud/aklarında

seni boyasam kırmızıya ve aşka

Seni unuttuğum kadar az gülse çocuklar

Sadece ve sadece bir anı olmasa fotoğraflar

...........................Tanrıyı öpsem alnından

Duam kabul olur mu sahi?......................

21 haziran 2011-

30 Ekim 2022 244 şiiri var.
Yorumlar (11)
  • 17 ay önce

    Kutlarım Güne değen güzel dizelerinizi Gülgün hanım sevgiler

  • Yüreğine sağlık üstadım güne düşen şiirinizi beğeniyle okudum tebrik eder hayırlı çalışmalar dilerim Allah’a emanet olunuz esen kalınız

  • 17 ay önce

    Yıl 2015 Amerikan hastanesinde tedavim ediyor,arada fizik tedavi bölüme alıyorlar,o günlerden birinde,tüm bölümde sesler birden kesildi,hoparlörler açık,biri benim Şiiri okuyor. Bizim Işın Ergüney ,Deniz Pınar’a okutmuş ve kayıt almış. İşte o gün;tıbbiye dediğimiz şeyin sadece iğne ritüeli olmadığını öğrendim,bir doktorun insan ruhuna yüreğine dokunduğunu ve Şiirin somut bir olgu olduğunu öğrendim. Şiire gönül vermiş bir doktorun,şiirini okumak keyifli. Gülgün hoca kutlarım.

  • 17 ay önce

    Sermin hanım olmadan olmaz ama . . 😇😇😇🐈🐈🐈🤩🤩🤩

  • 17 ay önce

    Cemal beyi de davet etmek isterim ... 😇😇😇🐈🐈🐈