Hayat Bir Yokuş

hangi sokak
konuşmuyor ki
her yerde
buruk insan gözleri
hayatın yokuşlarında

denize koşuyorum
saklanacak yerleri yok ki
martıların
tuzlu sudan başka

poyraz esiyordu
ateşle olmak gibiydi
soğuk
çiçek kokuları geldi
imdadıma

avuçlarımda mavi su
içim ağlıyordu
gülüşlerin kurtarıyor
yine
sen gül çiçek
örse de ağlarını
siyah bir örümcek ..



22.04.2009 / çengelköy