Hayat Sıktıkça Sıktı Bizleri
Nasıl geçer bu günler
Düşünmekle mi
Üzülmekle mi
Karamsarlıkla mı
Beklemekle mi
Ne zaman kurtulacağız
Bu hayatın girdabından.
Bir Aydınlık bekliyoruz
Ne zaman doğacak aydınlık
Bekle bekle dur
Neyi bekliyoruz
Bilemiyoruz
Kapanmışız iç dünyamıza
Dışa kapamışız kapıları.
Ne bir gelenimiz var
Ne gidecek bir yerimiz
Haberleri dinliyor bunalıyoruz
Ne izleyeceğimiz bir filim var
Ne güzel bir program
Ne müzik dinleyebiliyoruz
Hayat sıktıkça sıkıyor bizleri.
Ruh sıkıldıkça sıkılmış
Ruh olmuş alt üst
Duygular yoğunlaşmış, bastırılmış
Nereden doğacak bir güneş
Bir ümit, bir aydınlık bekliyoruz
Hayatı güzel görmek
Yaşama sarılabilmek için..
Ne gülebiliyoruz
Ne konuşabiliyoruz
Kapanmışız iç dünyamıza
Evlere tutsak olmuşuz
Nerede kaldı o günler
Bir güzel haber, bir sürpriz
Bir mutluluk bekliyoruz...
Gün doğmadan neler doğar sözü yalan geliyor artık bana. Gün doğmadan bitiyor gibi bazen, bazende günlerde kaybolmuşum gibi.. ayın kaçı bugün bilmiyorum. Zaten bilmekte istemiyorum.
Kendimizi bile tanıyamaz olduğumuz günler var şimdi yaşadığımız şair
Çok hoş ..