Haziran Çıkmazları

Saatin aksayan yelkovanı

karınca titizliğiyle

eskimişliğimizi nakşederken zamana

bir umut güneyi süzüyor gözlerim

Rüzgar, hafif hafif savuruyor

ellerimden baharı

akşamüstüleşiyor yorgunluğum

avutuyor sandığım sahipsizler

gölgemin sınırlarında isyan türküleri dillendiriyor

ahir ve zahire

Gitmeli...

Ne sır kaldı heybemde

ne de son bir sözlük yer

ağırlıktan saymıyor olsa da kendini

iki tutam teselli cümlesi

parmak uçlarım kangrene göz kırpalı

bir aşklık zaman eksildi dünyadan

Şimdi

güne yönü göstermiyor

kaybolmalarıma alışık Haziran çıkmazları

ve bir ıslık uzaklığında eksiliyor

solumun devrimci yanı

Söyle!

hangi dar ağacı nefesimi arındırır

koynumdaki yokluğu kaç şiir ezberler

daha kaç kez görürüm yüzünün değişmeyen çizgilerini de

gün uzamaya utanır

Ahh!

kurulmuşlar yine gecenin baş köşesine

mürekkebi henüz kurumamış

iğde kokulu özlenceler

oysa ki

dilimin yokuşlarında her Haziran

kendi mezarını tamir ediyor

o koskoca vav