Haziranda

Bir haziran günüydü
Vakit öğleni ikindiye bağlama telaşından uzak.

Sıcak düşüyor gözlerinden kadının.
Adam çocukça sevinçleri almış sesine.
Sözcükleriyle başını dönüyor kadının!
Yığılıyor kadın sevdanın orta yerine
Ölümüne kalıyor görmediği gözlerin renginde.
Bir ses deşiyor yalnızlığın bağrını
Bütün gizler dökülüyor ortalığa!
Yalnızlık bedeni terk eden ruh gibi
Onca soruyu cevapsız bırakıp gidiyor
İki kişilik bir düşten doğuyor kadın yeniden.
Henüz hazır değilken kadın
Adam yürekli bir sevda istiyor,
Bir sevda diyor,yüreğinden bir sevda...
Avuçları kanamış günlüklerin diliyle
En titrek sesin gizemiyle aşk diyor!
Bir aşk ki yürekten
Gerçeğinden
Senden diyor...
Kadın başını döndüren sözcükleri,
Evirip çevirip sevdaya atıyor.
Neleri yakıyor kendi bile bilmiyor.

Sevda öyle sözcükte durduğu gibi,
Yangınsız durmuyor yürekte.
Kadın düşüyor alevleri delirten bir yağmur nefesine.
Adam umarsız,usangaç bir yabancı gibi
Dönüp gidiyor.
Gidiyor yalın bir düşle
Gidiyor iki kişilik bir gidişle.
Kadın sussa dert,ağlasa dert!
Gitsem diyor bende uçurumlar bırakıp geçmişime,
Gitsem diyor gitmek bu kadar güzelse...
Kadın gitse, bilmiyor gitmeyi
Kalsa acıyor kederi içen gözleri
Bütün vedalar kesiyor soluğunu
Ve susarak keskin sözcükler topluyor,
Gecesine düşen adamın gözlerinden.
Her aşk iki kişilik bir cinayet oluyor bütün şiirlerde
Kadın,kendine katil!
Adam,sütten çıkmış kaşığın izinde.
Bitiyor son masalda sevda.
Alınıyor kadından o masum rüya!
Çalınıyor gözlerine hiç dinmeyen fırtına.
Kadın,kendine ecel oluyor iki kişilik bir aşkta.
Susuyor kadın
Haziran hediyesi adamın suskunluğunda.


(bütün gidişleri sakladı kadın adam üşümesin diye!)

12 haziran 2010