Hem Yel Hem De Rüzgar

Mahlukat olarak gelmişik şu dünyaya
Başımız bir türlü değ/e/medi göğe
Daha ne ister ki şu insanoğlu da denen
Bir kalbi bir yüreği de olmuş olsa da,

İstemesi bitmez tükenmez bir türlü
Gözü doymaz geçmez nefsine sözü
Rabbena hep bana sanki kazık dikecek
Şu dünyaya, bir nevi bu kainatın döngüsü,

Akıl ermez fikir yetmez yaptıklarına
Bin dereden su getirir lafa gelince
Kendisi hep haklı karşıdakinin suçu bariz
Bahane üretmekte de yoktur üstüne her halükarda,

Ne ders çıkarır nede pişmanlık duyar
Bencillik had safhada anlamsız bir diyar
Gittiği yol aslında bir çıkmaz sokak
Farkına vardığında çok geç artık hem yel hem de rüzgar...

* Berlin, 19.06.2020 *