Her Adımda Sevmeler

Bir sonbahar, bir hazan
Açıyorum gözlerimi usulca
Yeşilden sıyrılan sarıya, maviye...
Ve bir parça gri gökyüzüne
Duramam diyorum;
Bir gömlek, bir hırka,
Kendimi yollara atıyorum
Yılları yollara katıyorum
Her adımım anılarıma sesleniş
Kâh mırıldanma kâh serzeniş...
Korkmayın henüz delirmiyorum

Ufak ufak, adım adım...
Geçiyorum usulca
Bir manav, bir büfe, bir söylenmemiş söz
Anılarım mı öfkeyle bastığım?
Kararsızlık dünyamda yapamadıklarım mı?
Yoksa parke taşlarım mı?
Her sabah çocuk gibi şu koca yaşımda;
Çizgilerine basmadan hopladığım.

Kara kara bakıyorum köprünün orda suya
Hayallerime kağıt bir gemi bırakıyorum
Derin bir nefes, usulca bir soluk
Havalar daha ılık endişelenmiyorum
Biraz durup dönüyorum geri
Sakin bir rüzgar peşimde
Derken hızlanıp bir toz üflüyor
Pişmanlıklarımı fırlatıyor gözüme
Gözlerim buğulu, bakışlarım yerde

Yeter artık dönmek istiyorum
Ama bilemiyorum ben nerdeyim?
Hangi cehennemdeyim
Benim evim nerde?
Ne olur bul beni; anlat bana; artık döneyim.
Benim Sen'im nerde?