Her İnsan Çizdiği Yolda Yürür...

Aşk bittiğinde başlar bir bedenin ruhen yıkılışı,
Teselli eden kelimelerin anlamı yoktur artık,
Her şarkıda bir keder daha boşalır gözlerden,
Ve her sigara dumanından yeni bir efkar doğar.

Yalnızlık tolerans tanımaz, helede geceyse vakit,
Hatıralar acımasız olur, canlanır bütün yaşanmışlıklar,
Ağlamaklı gözlerle küfredilir hayatın cilvesi olan acılara,
Sersemliğin sınır tanımayan o anı başlar devamında.

Sonra yakılır, yıkılır hatıralar, çizik atılır geçmişin üstüne,
Yine kendisinin açtığı, sonucunda kaybedilen savaştan sonra,
Yeni bir sayfa açılır, bembeyaz diye kendini kandıran cinsten,
Ayrılığın verdiği acından sonra, bu kadarı insan için çok bile.

Kadere isyan edilir zaman zaman,
Ama kaderin suçu yoktur,
Herkes kendi çizgisini belirler hayatta,
Umulmayan yanlışlarıda insanın kendisi doğurur.