Hiçbir Şey

hiçbir şeyin olamayacak kadar hiçbir şeyim,
biliyorum bunu her şeyim...

ve sende farkındasın bunun, farkında ellerim
farkında ayakların, farkında gidişlerin
kalışlarım bunun farkında...

farkındayız
hiçbir şeyin
hiçbir şeyi
hiçbir şekilde
her şey edebildiğinin... bir tek kalbin dışında

böylelikle "ne olabilirim acaba senin için"
diye düşündüğüm zamanların hepsinde,
dudaklarına sürdüğün o başka gülüşlere bulanan rujun
kırmızılığında kaybediyorum hayatın tadını,
acısı kalıyor bir tek,
öpmeyince geçmiyor,
ölmeyince geçmiyor... farkındayım

içimden saçlarına tutturduğun
o,
o ben olamadığım için,
ya da ben o olamadığım için
başka mevsimlerden
bu aşka düzenlenmiş cenaze merasimlerine
hava atan, o şaşalı tokalar olmak gelse de
saçlarına tutunup, öylece gittiği yere kadar kalmak gelse de
olmamak bir tokat gibi iki de bir yüzüme gelse de
hatta arada bir böyle gelip
arada bir böyle gitse de,
senin için
bu olabilirim... bu aslında biraz hiçbir şey
bilmeni isterim...


ve dahası
gözlerinin kızıllığına daldığım şu meymenetsiz akşamların
çoğalttığını düşünüyorum git gide yalnızlıklarımı,
böyle manzaralar hep ayrılıkları resmeder bana göre,
ama neyse ki yakınca bir sigara,
hiçbir şey de geçer... her şey kalır

ve aslında uzun zamandan beri
sana "seni seviyorum" demek gidiyor içimden...

yetişebilir mi sana? bilmiyorum,
hiçbir şey... bilmiyorum

bildiğim bir şey varsa;
hiçbir şeyin olamayacak kadar hiçbir şeyim,
biliyorum bunu her şeyim...

böylelikle "ne olabilirim acaba senin için"
diye düşündüğüm zamanların hepsinde,
bitkinim,
bitkin,
fazla uzaklaşma benden, yoksa
yetişemem... bilmelisin
...