Hiciv - 1

Bir hedefi olmayan gemiye hiç bir rüzgar yardım edemez
Eziklik görmemiş insan,hayat'ının kıymet'inide bilemez
Kendini kral bilen adamlar yolda bir adım bile gidemez
Ölüm elçisi' ecel, canımı alır ama yazdıklarımı silemez

Her şeyin başlangıcı küçüktür,büyük düşün önüne bak!
Şu yazdıklarım'ın içinde pislik varsa benzin dök'te yak!
Kolpa'lık kanına işlemiş olanın al emaneti boğazına tak!
Avcılık olan vahşi orman'ın derinlerde av'a çoktur bak!

Kopacak olan sert kıyamet,insan'lık adına en son yokoluş!
Bilirken susmak,bilmezken söylemek kadar çirkindir konuş!
Yazmak değil'dir sadece Şiir ,Şiir'de en önemli'side okunuş!
Yazdıklarım,çektiğin şu acılarına kalemle sihirli bir dokunuş!

Ben bana verilen şeyim,hep fazlasında zaten gözüm olmadı!
Çok savaş'lar yaşadım fakat,bu gözlerime asla yaş dolmadı!
Çoğu zaman güneşim yoktu lakin,kandan çiçeğim hiç solmadı!
Çok ayrılıklar gördüm ama hiç kimsede saçını başını yolmadı!

İnsan kendini fethetmesi zaferlerin en büyüğüdür,bunu bil!
Yazdıklarınıza,yazdıktan sonra kesilir elbet o küfreden dil!
Gezegenimiz bu,uzaylı değiliz insanın özüdür çamur ve kil!
Bu bardağıma suyu dolan Mervenin'in mahlası Amazon değil kin!

Dalga yok kaptanın ustalığı deniz durgunken anlaşılır mı!
Kızdın halde ana'ya küfretmek delikanlı adama yakışır mı!
Cenk alanında barışı görmeyen insanoğlu savaşa alışır mı!
Karşılık bekleyerek yapılan iyilik kötülüğede hiç karışır mı!

Bazen konuşmakta ihtiyaç olabilir fakat susmak sanattır!
İnsan'lara yaptığın iyilik sırtında görünmeyen bu kanattır!
Hayat'ının cehenneme dönmesi felek'ten yediğin tokattır!
Sahte hayatın en sert en zalim yaşandığı sahne sokaktır!