Hicran
Çocukluğum
Kısa pantolonlu
Temiz gülüşlü çocuk
Elinde sapan
Çalıkuşlarının sessizliğini
Serçe çığırtkanlıklarıyla bozan
Kızıldır artık orman
Feronia'yanın hali harap, hali duman
Ve farkında olmaksızın
İlk satırları yazılan bir roman çocukluğum...
*******
Karalar süzülürken sineye
Hicran dokur bütün harfler heceye
Ay küskün geceye
Helale karışan haramlar
Deliksiz bir uykuda madamlarla adamlar
Sahte başroller
Başıboş artistler, liboş jönler
Ve rezil bir sahne
Figür olmaktan öteye geçemeyen
Zavallı figüranlar
Üç maymun ne ola ki
Üç öküz oynayanlar
Yalanlar ve dolanlar
Bir yanda gülüp keyif çatanlar
Diğer yanda gözleri nem dolanlar
Yazık ki
Mahşere kaldı uyanmalar
.....
Sesler duyulur Neccar'ın yamacından
İnleye inleye ağlar bu şehir
Damlara düşer damlalar
Asi'liğine karışır nehrin
Ve caddelere
Kentin atardamarlarından kan damlar
Aynalar...
Ah ! Aynalar...
Dünkü çocukluğumla
Giden gençliğim
Buğulu bir camda, yan yanalar...
Antakya, 07 Eylül 2011
Aynalar... Ah ! Aynalar... Dünkü çocukluğumla Giden gençliğim Buğulu bir camda, yan yanalar...
vallahi isminden dolayı değil :) çok beğendim şiiri hele final bölümü 👍👍👍
ne çok biz görüyoruz aynaya baktığımızda! ben çocukluğumun giden gençliğimin yanında şu andaki beni ve bumburuşuk bir nineyi de görüyorum... ha o kadar yaşar mıyım bilinmez ama ben görüyorum ve o nine ağlayan çocukluğun saçlarını okşuyor...
Aynalar... Ah ! Aynalar... Dünkü çocukluğumla Giden gençliğim Buğulu bir camda, yan yanalar
Ahhh dedirtti satırlarınız.... kutlarım yürekten... 👍👍👍😙😙