Hicret

Pusuya düştüm
Gül koyusu karanlıklarda
Kavgam da tövbem de intihara kesmiş
Bakışların varken her ağrımın kıyısında
Yalnızlık yüzlü bir kıyamet kopar içimde
Müebbetimdir inanmak
Zemini kundaklı dualarımda
Bırakmam ellerini



Hadi kusalım karanlıkların rahmine
Avuçlarına uzanalım kan tüküren türkülerin
Saklamayalım kıyametimizi
Yasını tutalım
Kim vurduya giden göz yaşlarımızın




Sonra süt kokalım ninnilere sarılıp
Ağlayalım mezarı kayıp çocukluğumuza
Kuşanalım bu güneşsiz hicreti
Örselenmiş demlerde vuralım hüzzamın en dibine
Kerbela olsun her şehir