Hoşçakal

(Tek başıma kaybetmedim bu aşkı, birazını da sen kaybettin.Yalnız başıma kaybetseydim;buldururdun,bulurdum.Ama yok.Kayboldu,istemeden...
Yağmurun yağışı gibi,gecenin gelişi gibi,yaprakların dökülmesi gibi kendiliğinden...
7 Mart 1997/istanbul)


Güzel düşler anlat bana
Güzel sevdalar
Aşkı anlat bana
Aşkını.
Al beni değiştir
Al beni,
Yalnızlığım sensizliğim
Sessizliğim
Bensizliğim demek.
Bir demet karanfil, ekmek
Yetmeli mutlu olmaya,
Yetmiyor hala.
Bitti külkedisi masalları.
12'yi vuruyor saatler.
Hoşça kal demiş miydim, bilmiyorum.
Ama yine hoşça kal.
Hoşça kal!
Aşkım,
Olmayanım
Hoşça kal
Bir tanem
Yalnızlığım.
Hoşça kal
Dünyam
Hoşçakal dünya!

..............................................

Yolum uzun
Kendime,
Kendime gideceğim.
Dolambaçlı yollarını aşarak
Patikalarından geçerek hayatın
Aldığım her nefes bana giden yolken
Gideceğim.
Ve sen geçmişin silik soluk fotoğraflarında ararken, kendini
Perde aralarından izliyorken
Günışıklarını
Günebakanları
Düne bakanları

Hüzün artığı gülüşlerin saklambaç oynarken aynalarla
Hayatın dolambaçlı yollarında dönme dolaplara biniyorken
kaldırımlarda ve unutuyorken gölgeni

Başın dönüverecek yalnızlığına.