Hoşgörü

Bir erdemdir hoş görü, kâr zarar hanesinde
İçine ateş düşüp, lâ havle çektirsede
Kum gidip iz kalsa da, yüreğin yaresinde
İki damla göz yaşı, akıtıp döktürsede

Gönlü zengin olanın, yana kaymaz şakülü
Art niyetle gelenin, öne düşer kakülü

Gösterilen hoş görü uğrarsa istismara
Alemi cihan gelse, taviz verme özünden
Ezdirimeden kendini, bas o zaman damara
Sakınma iltifatı, nezaketin yüzünden...

Lafta altta kalanın, aheste çıkar canı
Durgun sulara benzer, delice akmaz kanı

Taşını dozunda koy, zarar verme gediğe
Zaten anlayacaktır, biraz kafası bassa
Süt dökmüş halleriyle, dönüverir kediye
Belki de adam olur, biraz kendini kassa

Yüreğin silahınsa, her zaman kazanırsın
Yoksa bir kurşun yİyip, boyunca uzanırsın