Hüzün Sokaklarına Bıraktım Yağmurları

Elini tuttukça titrerdi içim
Anlardı balıklar
Balıklar bile anlardı da
Sen sessiz çığlığımı duymazdın
Nefesim omuzlarında yaşlanırken
Aşkın yalanında uyandı bitti rüyalar
Buğulandı dilimizde ballanan kelimeler
Söylenecek söz kalmadı
Hüzün sokaklarında bıraktım yağmurları

Hani güller solmadan geleceğim diyordun
Sararan mevsimler düşlerimde gece gözleri
Sen yoksun
Gözyaşlarımı topluyorum yastıklarımdan
Rüyalar acıtıyor
Güneş gurbetinde yolunu kaybetti turnalar!

Şimdi yalnızım tıpkı sen gibi
Ayrılığa devrildi dağlar
Ben beni bekle dediğin yerdeyim!
Şimal rüzgarıyla savruluyor kumsallar
Yok artık anlatılacak anılar yok
El ele yürüdüğümüz patikalar yok
Çöle döndü yüreğimizi bıraktığımız gülşenler
Elveda yangınıyla yandı ormanlar!

İçimi ısıtan yağmur damlaları anlatırdı bizi
Sevgi dolu sevdamızı takip ederdi yıldızlar
Hele yılgın akşamlarda
Kirpiklerimize astığımız rüyalar!
Rüzgarın koluna girmişçesine
Zindanından kurtarırken güneşleri

Narin bakışlı seher düşünce pembesine
Kırlangıçlar yuva kurardı göz bebeklerimizde!
Göçmen kuşların sevgilisi
Tenimize dokunmuşçasına ıslanırdı
Sevda ormanında ağaçlar bizi
Gelişimizden tanırdı!

Hatırlar mısın?
Hele de hasretinden kaybolmamak için
Denizin mavisi
Çarpardı ayaklarını efsunlu kayalara!
Şehir aşkımızla kurşunlanırdı !