Huzursuz...

Yoksul(un) yıllarım da oldu...

Minnet duymuşumdur bu yüzden daima
Özüme yaptığı bağışlar ile kalbime zımbaladığım
Gençliğimin cismi yumuşak ruhu sert figürü
Kız Celal'e

'Gerçek devrimler tanrılara karşı gerçekleştirilir'
Derken
Okumuş muydu acaba Camus'u?

Peki;
' Neden yaşanmasın insanlarla ve hareket edilmesin onlarla?'
Diye sorduğunda Papazın biri
' Ruhum onların varlığından tiksiniyor'
Demiş miydi gerçekten Manfred?

.
.
.


Diyorum ki (özüm dilinden);

Sıyırabilirsen kendi rızası ile eteğini bir kadının
İndirmeye hak kazanırsın pantolonunu
Çıkacağın her yeni yolculuk
Usta heykeltıraş yaratıcılığında
Yeniden biçimlendirir seni

Ve dahi
Yakınlaştırır özünü kadim bir bilgeye
Anlam kazanır ölümün


Diyorum ki(sözüm dilinden);

Dikilebilirsen zorba uygarlığın karşısına cesurca
Diz çöktürürsün kibirli Tanrılara
Bitmez çelişkilerinin yanı başında
Tadarsın cismine hapsolmuş ölümsüzlüğündeki
Sınırsız gücünü ruhunun

Ve fakat
Alır almaz ruhundaki sınırsız gücün tadını
Anlam kazanacak ölümün ile
Henüz dilindeki ölümsüzlüğün muhteşem lezzeti
Yeni bir çelişki daha yaratır isyanına!


Yani Diyorum ki aslında(özüm de bir sözüm de);

Umurunda bile değilsin evrenin
Boyunduruğa vurulmuş yenik
Dişi sokak köpeği memelerinde
Süte muhtaç oyuncu bir enik
Değerli ya da değil
Tanıklık ediyorken hayata
Zamanın hayli dar

Sadece
Ama
Sadece
Tek nefeslik!