İçi Sızlar Diye Yine Sevdi

Yazik sevmelerin çilesini çekti
Toprakta filizlendi dizginsiz duygulari.
Sararmadan solduran elde
Çöl kurusuna döndü yüreği.
Yine de seviyorum dedi..
Kurumadi.

Çetrefilli dukaklari bükmeye durdu hayat.
Ama O,
Sevdiğinden baska bilmedi,
Ölenle ölünmediğini bilebildi
Ama sevenle ölmekten vazgecmedi.
Yine de seveceğim dedi..
Aglamadi.

Yolundan oldu, kaybettim yolumu demedi
Kamçilanmiş taylara benzetti özlemini.
Zaptetmeye calişmadi kanayan nallari
Ve ardinda küsufa süzülen tozunu.
Bu gece de sevmeliyim dedi..
Uyumadi.

Ucu görünmeyen ufuklara yelken açmaktan geri durmadi
Pupa olmuş dalgalarin emrinden çikacakti da,
Sizlanarak sürükleniyorken kaydi ayaği.
Inadina seviyorum dedi..
Boyun egmedi.

Buzu imrendirmeye yeltendi ki,
Erimenin hakkini vermeyi başardi.
Lif lif sökülüverdi umuda gebe hisler...
O da dökülüverdi, güze hali serdi.
Dökülerek severim dedi..
Solmadi.

Sesinin yankisinda boğulacak olsa da
Kendini haykirişlarin tizinden atamadi.
Çekiç de örsle şahit oldu üzenginin kor haline.
Sus puslara aldirişin muktedir olamadiği anda
Seslendi.
Bağirarak Seviyorum dedi..
SUSMADI..