İçimde Ki

Düşünüyorum ama kayboluyorum
Çıkmaz sokaklarda buluyorum
Her dafasında kendimi
İsyan mı bilmiyorum ama yeter artık diyorum
Kurtulmak istiyorum içimdeki suskunluktan
Haykırmak,bağırmak istiyorum
Herkes gibi yaşamak istiyorum
Özeniyorum gülüşlere,dolu dolu hayata bakışlara
İçimde ki küsmüş bir çocukla şavaşmaktan
Yoruluyorum ve her defasında yenilmekten bıkıyorum
Keşke uzanan bir el,gerçek seven bir kalp olsa
Tutsa elerimden,
Kurtarsa içimdeki küçük çocuğun tutsaklığından
Bana hayat ışığı sevgi pıtırcığı olsa
Kurtarsa bu yanlızlığımdan,
Kurtarsa bu çıkmazlığımdan,
Sessizliğimden.