İçimin Yarım Umutları

İçimin yarım kalmıştı umutları,

ayaklanıp yola koyuluyordu terk edişlerim


Küfürler bırakıyordum haksızlığın alnına

içim acıyarak gülümsüyordum

kitapları yırtıyordu yarım kalmış okumalarım


ılık bir öfke sarıyordu içimi

dudağımda mevsim kanamaları

ayak parmaklarımda saklıydı yorgun yolculuklarım.


Şiirler ezberliyordum alıp başımı gidişlerime

dudağımda linç ediliyordu kelimeler

isyanı yaşlanmıştı tenimin

rüzgara esir düşen yapraklar gibiydim

vicdansız yağmurlar taşıyordum

sahipsizdi tüm ağıtlarım.


Susuyordum aklımın kıyılarında

soğuk sokakların çıkmazındaydı çığlıklarım...


Bulutların kalbine sığınıyordum

baktığım bütün aynaları kırdım.


Düşlerim boğulurken bile

yokluğun ne yana düşüyor diye baktım

öldüğüme üzülmedim de

inan canı acıdı olmadığın her bir yanımın.


Önemli değildi hangi renk gözlerin

çünkü hep gökkuşağıydı bakışların senin.

Herşeyim ol istedim

havam, suyum, toprağım, çiçeğim

oysa sen sadece hayal kırıklığım olmayı seçtin...


Geçmeyen bir yaraydı bu

bitmeyen bir şarkı

sönmeyen bir ateşti içimdeki

söylesene,

bu yangın.

hangimizin..?

07 Ocak 2022 323 şiiri var.
Beğenenler (10)
Yorumlar (1)
  • 2 yıl önce

    İçte yarım dahi olsa umut varsa, kimin olursa olsun fark etmez yangın da söner elbet bir gün... Şiir adına, duygu aktarımız adına nadide bir eser. Kutlarım. Saygılar, esenlikler...