İçteki Çocukluk

İçteki Çocukluk

İnsan

Hep çocuk kalmak ister

Belki de kalıyordur

Ve

Kalmıştır

İçinde

Ondan bihaber,

Zaten

Her daim

Bir şeyler

Bir yerlerde eksik kalır

Ya bırakmazlar yada

Olanağı

Yoktur

Doyamasada,


O

Yüzdendir belki

İçinde ebedi bir özlem

Hasrette ne kadar kürek çeksede bitiremediği,

Ve

Son bulmakta

İstemiyor galiba

Bilse de hiç erişemiyeceğini

Nede olsa bir umut

Geçmişte kalmak

Gibi,

Var iken hala onu

Orada yaşama imkanı,


Sanki

Büyüdüde halt etti

Başı göğe erdi

Çocukken yapamadıklarını yaparak,

Aslında geri gidiyor

İnsanoğlu

Geçen

Zaman içinde

Gölgeler ukde olarak

Karanlık ukde kalarak,

Nerden bile bilirdi çocukluk

Bir güneş gibi

Gerçek aşk

Hakiki sevda

Masum

Ve

Önyargısız

Hep kucaklayan

Geçen vaktin koynunda,

Son pişmanlığın

Fayda etmeyeceğini

Keşkelerin binbir nafile olduğunu

Bakar iken tekrar tekrar daima geriye maziye...


* Berlin, 19.12.2020 *

19 Aralık 2020 3748 şiiri var.
Beğenenler (2)
Yorumlar