İhanetin Hikayesi

soğuk bir nefes tüm bedenimde şuan
hani deriz bu yolun sonu ötesi olamaz
varmış dipsiz bir kuyu gibi
derinliği olabildiğince ürküterek
sana ait değilim biliyorum,
diyerek fısıldıyorum.
Ve bir an olsun bozuluyor sessizlik

küçük çocuğun balonu kaybetmesi sandığımız
hep ayrılıkları,
yalan yanlış anlatmışlar bize.
Çocuk aşkları imiş meğer onlar.
Öyle değilmiş,
Şu an damarımda acı sızı
Bir o kadar titriyor bedenim.


Ama biliyorum ki
oraya ait değiller
Şuan süzülen gözyaşı beklenmiyordu meğer.
hiç sırası değil diye bir tarafım giriyor araya
Sana hala ihtiyacım var kadınım
öte tarafım darmadağın nedenini alamıyorum
bir başıma çıkamıyor kalıyorum öylece
kadınımın fotoğrafına dalıyor ağlıyorum.

birlikteliğimizde geçen yılların ardından
tenim gitgide donuklaşıyor
hiç olmadığım biri
aynada daha önce görmediğim ben

kurmaya çalıştığım cümleler benden ayrı.
düşünemiyorum şuan,
başkaları ile sohbeti geliyor aklıma kadınımın
beklenmedik şekilde ona hala ihtiyacım var diyerek
hissediyorum gücümü aldığım inandığımmış meğer.
her şeyi o an oracıkta bırakmış
almam gerekenleri de almamışcasına.

Hesap sorasım geliyor telefonu kaldırıp
Neden ben dünyanın yükü üzerimde şuan
anlam veremediğim milyon kere düşünmek
her şey zoruma gidiyor dövünerek
bir an tutuyor hıçkırıklar
sonrası derin bir sessizlik daha.
tanıyamadığım başka bir adam aynada
sadece bakıyor bana anlamsız ve boş.

zoruma gidiyor şuan
yaşanmışlıkların sonrası yazıp
hatırlamak dakika ve saatleri.
bir başka tarafta hiç olmamış gibi yapmak
bu kadar yüklenmek gücüme gidiyor
hak etmediğini düşünmek
ihanet edenin kalbim olduğunu bilmek
şuan zoruma gidiyor...