İhanetin Tövbeleri

göz pınarlarımda derme çatma bir hüzün sulanır benden habersiz
turunç kokulu akşamların geceye peşkeş çekilen koynunda,
kelime dağarcığıma daha önce hiç uğramamış sitemler çarpışır dudaklarımla
duvarlarımda ihanetinin tövbeleri çınlar
yapışkan bir reçine gibidir yosmalığın sensiz...

mülteci zamanlarımın esir kamplarında,
şimdi acıya nam salan bir gayretsizim
bütün o işkencelerine rağmen şerefsizliğinin
sevişirken koynunda avunduğum tapınaklarda,
bakire bir fahişe kadar günahsızdı bilincim!

memelerinden ter yerine zehirli atıklar fışkırırdı senin
bir sükut dolanırdı dilimi yutan göbek deliğinde
en kafir ışıkların yansıdığı bedeninde
namert bir karanlık gizlenirdi bilmediğim...

şimdi yobaz dualarımın her kelimesinde
sana bir beddua okunuyor Allah'ından bulacağın
adının sarhoşluğuna kokan nefesimde
karanfil taneleriyle yıkanıyor dudaklarım
gitme! demeyeceğim elbette!
biliyorum,
gidersen yarım kalır günahlarım!