İki İstanbul

//
//

İstanbul'a benim gözümle baktın mı hiç?

/

Bakışlarının lirizminde/ yitirdin mi kendini?

Masmavi düş yanılgısının eşsiz güzelliği,
İnsana prangalar vurduran ıssız mahpushane,
İyice bak;dik kayalıklarında bakışlarının,
Denizkızları ve Olimpos'tan kurtardıkları güfteleri,
Üzerine basarak gezindiği martı çığlıkları,
Kanat çırpıyorlar tüylerinde derin bir histeri.

Temas ettiğinde ellerine/kurtarabildin mi sevgiyi?

Seni hüzne boğan bir şeyler vardır o ellerde,
Kelepir dokunuşlardan yoksun,
Üstü başı yamalı acıların öldürmeyen acıların hazanı,
Kavuşursun o lahzada hepsine,
Mürekkep yalamaya,kalem tutmaya cesaretin kalmaz,
Tahammül edemez sövgülerin başkasına dokunma düşüncesine.

Sıcak nefesinde/ısıttın mı düşlerini?

Yıldızları ısıttığın düşlerini ceplerinde biriktirirsin,
Ufak ufak avuçlarında toplayıp soluklara bırakır,
Dünün üstünü çizer yarına perdeler çeker,
Bugüne dair olanları tekrardan çocukluğuna hibe edersin,
Çehreni bir tebessüm kaplar,belki Mona Lisa kadar.

Varlığını bildiğin ruhuyla/bir olabildin mi?

İkiyi bire indiren en samimi hiçliği bulursun,
Kendini yok kabul ettiğin anda,
Var olan içinde yeniden hayat bulursun,
Son/suz,
Sonsuz,
Fikri firar cebeliyetsiz ufuklar kararır,
Sualsiz ? sorgusuz...

//
//

İstanbul'a sensiz bakmamıştım hiç...

Üsküdar'ın gözü yaşlı,
Kız Kulesi boyun eğmiş gerdanı kan revan,
Tenhalık dolanıyor sahilinde sevdaların,
Bir ben varım,
Birde sensiz an/ılarım...

Çamlıca için için kendini yiyor,
Tepe değil sanki aksi bir tümsek,
Beyaz entarisini çıkarmış,
Üryan gölgeleri kendine çağırıyor.

Süleymaniye dualarla zor duruyor ayakta,
Güvercinler beyazlar içinde cenaze namazında,
Sala veriliyor,
Biraz amonyak Allah adına biraz kolonya.
Ha bayıldı ha bayılacak.

Beyoğlu lal olmuşta kimseyle konuşmuyor,
Yılmış kendinden bıkkınlık üzerine sinmiş,
Bir ustura bulsa biliyor yapacağını,
Olmadı bir yağlı urganda işi halleder ya,
Neyse var demek hala zamanı.

Samatya denizden el etek çekmiş,
Küs bir hali var her adımından belli,
Araya girenleri bile kırmış geçirmiş,
Sensiz/liğin sorumlusu olarak,
Bir onu bir beni zanlı sayacak.

//

Bakışlar sönmüş,
Eller dökülmüş,
Nefes soğumuş,
Ruh boğulmuş.

Tadı tuzu kalmadı artık buraların...

//

İki İstanbul var bildiğim,

Cennet ? Cehennem,

İki İstanbul var bildiğim,

Ben tam ortasında,

Saklı Arafta...