İki Sardunya

Akşamı ebeleyen
Çocukluğumuz gülüyordu
Gözlerinde
Ve
Henüz
Kirletmemişti
Dut ağaçları
Ayakuçlarımız
Çocukçaydık

Bilmiyorduk
Uzakta bir yerlerde
Reenkarnasyon şiirler yazıldığını
Bilgelerin
Öyküsel yanına/
Safçaydık

Aslında
Ayrı şehirlerin
Güncesinde kokan
İki ayrı
Sardunyaydık
Devrilen mevsimlere inat/
Dardaydık

Yinede
Sorgusuz
Upuzun türküler giydirdik
Suyun dalgasızlığında rüzgâra
Avutarak
Korkak ellerimizi/
Gecedeydik

Oysa
Sığınırken
Yüreklerimizin ana bakışında
Güneşin selamına
Biz hep
Sevdadaydık