İki Zaman Hiç Aşk

sil gözyaşlarını sevgili

tutarsın yasımı yine

uzat ellerini

iki dilim zaman getirdim sana

bağışla

kendimden çok sonra geldim

tüm istasyonları kapatılmış

bu güzergâhta

yürümek

kısa ömrüme sığmayacak kadar uzundu

evet

bu bir rüya sevgili

seninle ortak ve uzun bir zamanda kesişmedi yollarımız

ne çabucak evimize girelim diye

günden çalarak geceleri uzatabildik

ne de bir çocuk daha çok oynayabilsin diye

güneşi uzun uzun tutabildik gökyüzünde

benden önce

ki o zamanlar

aşkın bir tarifinin ve tarihinin

olmadığını biliyorum yüreğinde

kaç ağlamayı yas saydın bilmiyorum

benden sonra

iki zamanın olacak yaşayacak

birincisi

ki o şu an içinde bulunduğun zaman

zor olacaktır

küçücük eylemlerin bile içten gelmediği

bu zamanda

en çok dışarda ve yalnız olacaksın

yüzlerinin yüzüme

bakışlarının bakışlarıma benzediğini sandığın insanlar

her yerde olacaklar

ama hiçbiri ben olmayacağım

sonra yavaş yavaş alışacaksın yokluğuma

unutacaksın demiyorum ama

göreceksin daha az ıslanacak yastığın

ikincisi

ki birincisinden daha kolay olmayacak

hayat devam ediyor bir şekilde diyerek

seveceksin yine

ama aşık olamayacaksın

çünkü yüreğin

bunu aşk diye tarif edecek kadar güçlü olamayacak

ama seveceksin

bir süre ben hiç olmamışım gibi yaşayacaksın

ama zamanla yaptığın her şeyde

beni görmeye başlayacaksın

ve yastığın yeniden ıslanmaya başlayacak

sonra yeniden yasımı tutmaya başlayacaksın

bir kız çocuğunun büyüyüşünde...