İkimizin Hikayesi

Elemli vicdan usulca aktı,

Sabahın çiğine hasret çökerken,

Umarsız bakışlarda söndü mum,

Gelgitler ölü yüreğe doğarken…

Ruhunun mesafelerinde kayboldum,

Şubatın ayazında zemheriyi yaşarken,

Kaç baharı gömdüm içine, kaç mevsimi,

Yıllar elimden usulca akarken…

Ömürlük uyku hazandayım sanki,

Tutamam günleri kanatlandılar,

Yağmur renginde gözyaşları,

Köşe başında birkaç saat yağar…

Gönül kanı damlar düşlerden,

Sensizliğe gömülür kalabalıklar,

Düşler körleşmiş sahte yüzünde,

Hapsoldum her yanım kara duvar…

Umut hiç bu kadar karanlık olmadı,

Bir çerçeveye koyamadım seni,

Yabancısı olduğum korkular,

Yıldırımlara yükledi hayalini…

Geç kalmanın pişmanlığındayım,

Dünya sensizliğe gömüldü,

Kalabalıklara kapılıp gelen her ten,

Gönül taşında seni gördü…

Bir zamanlar diye başlayan hikâye,

Günleri haftalara, haftaları sana ekledi,

İkimizin hikâyesinden bi habersiz

Hüzünle bitti, seni bana getirmedi…

Halil Kumcu

21 Şubat 2019