Ilıklığınca

? Kurtarılmış
Ve ölümsüzleştirilmiş bir müzik,
Durmaksızın çalıyor?







Şiir bitiyor !
Şimdi bütün bezenmiş sözlerin yerini,
Çıplak çalgıcılar alıyor;
Çırılçıplak çalıgıcılar...
Ve ilk siz vazgeçiyorsunuz, dağılıp
Sonra biz,
Sonra bazı yıldız, rüzgar, birkaç eski konak
Ve zaman...



Değerli anlar vazgeçmiyor asla.
Yarını,
Güzel bir öpüşle düne çeviren,
Rahibelerin üstelik şarabın unutulduğu
Âmâ bir çift heveslenmiş yürek
Ve bir çift akıl
Ve kendini adamlara çarparak
Ve kendini kadınlara çarparak
Kutsuyor kendini, tıpkı büyük gemilerin,
Büyüyen dalgalarda,
Bir bulup bir yitirdiği...



Bu sırada ;
- Sizin ve bizim dağıldığımız
Ve güneşin iğdişlik korkusuyla, birden
Doğduğu bir sabahtır, bu sıra-
Ağaçlar göğe doğru,
Sular yeni ovalara,
Genç kızlar kadınlara;
Ve en az gelecek günlerimiz kadar,
Kirli bakışlara takılıp can veriyor,
İsmi lazım değil kuşlar.



Hani bir dünya dönüyor;
Bir dünya dönüyor ve onunla,
Şaşırmış renkler ve kurşunlar dönüyor.
Dönüyor,
Bağ'ra çağ'ra aşklar da !






( Karanlıktan önce-replik)