İmkansızı Sevmek

Sensiz buraların da tadı kalmadı be sevdiğim
Sokaklar bile alışamadı gidişine
Her bankta boynu bükük kaldı isminin başharfleri
Hatırlar mısın bana önünde söz verdiğin yaşlı çınarı
Her gece yanına gidip halini hatrını sorarım onun
Dertleşiriz biraz sonra ufaktan kayarım hayallere...

Hani ilk buluşmamız vardı balıkçı restaurantında
Tanımıyorduk daha birbirimizi habersizdim yalanlarından
Konuş ne olursun susma seni dinlemek çok güzel diyordun
Şimdi anlıyorum yalanlarını örtmek için beni konuşturduğunu
Dün önünden geçiyordum oranın belki görürüm umuduyla
Köhne mekan darmadağınıktı ve bir harabeyi andırıyordu
Anladım ki sadece benim değil herşeyin isyanı sensizliğe...

Seninle mutluluğu bulmuştum ve öyle kanmıştım ki
Sanki hiç bozulmayacaktı ve sanki hep benimle kalacaktın
Sana öylesine bağlıydım ki senden sonra tüm tabirler caizsiz kaldı
Ve sanıyordum ki ölesiye zihnimi kuşatan sen olacaktın

Senden eser kalmadı hayatımda sensizlikten ise ne ararsan var
Yarım kaldım senden sonra sanki bir yanım eksik
Bizimki imkansızdı aslında bundan derinden yaralandım
Ve yavaş yavaş anlıyorum
Seni değil hep imkansızı sevmişim ben aslında ...