İniltisiz Har

-ateşi kar ve dinle- 

şakağımdan öpen soğuk namlunun isyanıdır bu 

bir güvey odası ağıdıyla söylenmiş 

sırtı ihanetle sıvazlanmış geçmişin yankısıdır 

itildiğim kuyu 

 seninle sersem bir yağmurun sesinde susmak 

sınırların ihlâlinde bir ihtilâl onuruyla 

bütün halklar için vuruşmak 

ve kadim kavillerden 

bize dair sözler bulmaktı en büyük avuntu 

 -ateşi harla- 

oryantalist rüyalar büyüyor 

her anafranil sonrası uykularda 

elleri yetim bir çocuktan kalma duvarlar yıkılıyor

şehirlerin görklü surlarına 

suya zehri bandıran insanlardan 

 alnıma temyiz edilmiş kara(r)lar çalınıyor 

gülü narla kavuştur 

zeytine ve incire 

ve dahi kovulduğumuz cennete gider gibi 

al başımı bir kavağın yeline tutuştur 

gülün kanayan yarasını 

çaput şifasına emanet edenleri

kendini 

ve son sözü gayba söylenmiş beni 

evrenin rahmine mühürle 

menevişlenen bir günah as boynuma 

urgan izi yalnızlığıma eş 

kelepir sevinçler bıraktığın geçmişimde 

anı diye lafzedilen her an 

cehennemî bir ateş 

büyüyor zambakların gölgesi incinen ışıklar içinde

bir türkü nakaratına baş kaldırıyor şimdi 

senin ellerinin vekili değilken bu eller 

bana ödetiyor senin kefaretini 

 -ateşi harla gülü narla-

sesimi niyazı eksik bir nidayla sar 

her ölüm bir kadavra ciddiyetidir yâr     

(hz)

Aralık 2022