İnsan Biriktirin Hayatınızda

Bir varmış bir yokmuşluklarla dolu bu dünyada,
Vazgeçilmez dostluklar,
Ne çabuk bir varmış olup,
Vazgeçilmiş oluverdiler.
...
Ya hayatımızın tam ortasında duran,
Yok !yok!
Hayatımızın ta kendisi olan dostlarımız ?
Ne de kolay bir yokmuş oluverdiler.
...
Anılar anılara karıştı ,eskidi.
Dostluklar yıllarla yaş aldı, olgunlaştı.
Ya gerçek olup canda taze kaldılar,
Ya da hayal olup candan can alıp gittiler.
...
Bir virgül kondu yarım kaldı yaşanmışlıklar,
Biriktirdiğimiz insanlar ardına konan üç noktadan sonra,
Düğüm düğüm kaldılar hep boğazımızda.
Bazen bir nokta oldu cümle sonuna gelindi.
Bazense koskoca bir ünlemle titrettiler yüreklerin her bir paresini.
...
Hani hayat yaşanmışlıklardı ya!
Hani hayat insan biriktirmekti ya!
Yıllar bir yokmuşa karışınca,
Birikmiş zannedilen
Birikmemiş sahte yürekli dostluklar ,
Yokmuşların içinde kuruyup, döküldüler teker teker.
Kışa hazırlanan güz misali,
Yürek kışa döndü,
terkedilmiş dostlar diyarının
üşümüş ayazında .
...
Ne sıcacık bir çay ısıttı içini,
Ne de mis kokusuyla köpüklü bir kahve.
Hepsi dost ister dost!
kahve de bahane ,çay da bahane.
...
İşte tam da bu yüzden,
insan biriktirmeli yürek,
İnsan.
Biriktirdikçe şenlenmeli,
Biriktirdikçe sevmeli,
Sevilmeli.
...
Dostlar meclisinin baş köşesine kurulmalı yarenleriyle.
Sohbet sohbeti açmalı,
Yürek yüreğe dokunmalı.
Yürek konuşurken dil susmalı,
Dil konuşurken yürek dinlemeli.
Yürek yüreğe sımsıcak bir dost,
Dost dosta sımsıcak bir yürek olmalı
Sımsıcak bir yürek.