İnsanoğlu Nefsine Uyma

Allah bir nefis vermişki insana, her gördüğüne hayran olur,
Bazen birden neşe saçar, bazende giryan olur,
Bazen de dilsiz olur, konuşamaz kalır naçar,
Çözülürde bazen dili bütün hisse tercüman olur.

Bazen çıkar gök yüzüne, bazı girer yer altına,
Bazen gözlerde damladır, bazen taşar derya olur,
Bazen cahillik yapar, kendin bile bilmez olur,
Bazen alim kesilir herderde çarede bulur.

Hergün giderek camiye, yüzün sürer hep secdeye,
Bazen gider kiliseye, mum yakar da Ruhban olur,
Kendini İsa sanar ölmüşleri eyler diri,
Bazen de şişirir bunu kibri, Firavunla yaren olur.

Bazen döner bir kandile ışık saçar her Menzile,
Bazen bakarda kendine, Yunusada hayran olur,
Bazen kendisini sever, bazende bir yaban el olur,
Bazen öyle ce kalır, bazende bir sel olur,

Bazen gelir hep ver'der haram helal farketmez yer,
Dünyayı da verseler az gelir biraz daha'da der,
Bazende kannat eder bukadarıda fazlader,
Yinede nefsi ona ye Babam sen yeder.

Bazen isyanda eder beyninde şimşekler çakar,
Hatır gönül demeden hepsini bir anda yıkar,
Bazen olur yaptıklarından utanır pişman olur,
Bazen kızar söylenir her kötülüğe düşman olur.

Bazen kendin yitirir edepsiz densiz olur,
İsyan'eder küfreder tam da bir dinsiz olur,
Boynun büker Bazende tevekküleder,
Haramları bırakır helalın yolundan gider.

Bazen olurki herkese düşman olur,
Mazlumlara acımaz korkunç canavar olur,
Bazı zaman olurki hiç bir yanlışa bakamaz kapatır gözlerini,
Kendisine bazende Rehber eder Resulun Sözlerini.

Bazen öyle zalim dir ki inim inim inletir,
Ne oyunlar çıkarır ne hikaye dinletir,
Nefsine uyan insan bazen cıldırır bazende oynatır,
Nefsin Hilesi çoktur Hem çalar hem oynatır.

03 Mart 2012