İntibak
sahile inen yolların
lodos kesti önünü sevgilim
yalnızlığına mağlup
bir dağ kırlangıcıyım
huysuz çekilmez
kanatlarımda kırık
üstelik gökyüzü öylesine sonsuz
şımarık yüzlü martılarla dolu ki
ben oldum olası uykusuz
madem aşk bu kadar korkar
sayalım ki huyu bu
madem hayat beyhude
onulmaz onarılmaz tutku
dolunaylı bir gecede hüznü giy
ya da simsiyah elbiselerini
sonrasında arzuların coştuğu an
at kayalıklardan kendini
parçalanan bedenini
yar gibi sarsın deniz suyu
gelgitlerde ferahlasın yüreğin
sessiz bir gecede
dolunay ruhunu okşasın
bakarsın yan flüt çalan bir balıkçı
saçlarını tarar ey güzel deniz kızı
İntihara meyilli bazı ruhların içine az biraz bekle fikrini sindiren bir hissiyata sebep oldu şiir. Akıcı dizelerdi tebrik ederim..
Önder Yılmaz okumak, sabah rüzgarında...