İsimsiz

Sonbahara benzemekli dört bir yanım
Dağınık düş hanelerinden kovuluyordu
Usulca
Çıkıp gitmelerin en başında



Kısa bir roman değilmi?
Hayat
Takvimler ocak ayının dördünde
Yelkovan ve akrebin dansında.
Vakitler sessizce ilerliyor
Kaybedişler sürüyor
Farksız,farksız
Aralıklarda.




Yaprak dökümü
İşte kapıyı çarpıp gitmeler
Firari endişelerin nihayetinde
Derin derin sessizlik çöküyor
Matem havası
Gün, yüzüne değdiğinde usulca


Varlığının sırları saklı
Siyaha bakan ufuklarımdan gözlerin o sisli nemi
Esen dallarımın arasında gölge
Sonbahara benzemekteki
Ardı sırsız karanlıklar




İşte kısa bir roman ...
Sen,ben ve hayat anıları...
Masamın başında usulca yazılmış okumanı bekliyor
Herzamanki gibi!!