Isıt Beni

Anladım.
Uçsuz bucaksız değilmiş dünya
Her yolun sonunda bir duvar var.
Ve her duvarın dibinde,
Ben sana rastlıyorum.


Dünyada yedi milyar insan var diyorlar.
Sayıyorum sayıyorum hep bir hâlbuki.
Ya ben saymayı bilmiyorum;
Ya da nereye, kime baksam,
Bir seni görüyorum.


Olmuyor.
Nereye gidersem gideyim;
Hayalin hep karşımda duruyor.
Evrenin her yerinde senden habersiz,
Bir seni özlüyorum,


Kaç katlı bu dünya?
Bütün katları sana mı tahsis etmişler?
Yerin yedi kat altına girsem,
Gözlerin ayaklarıma takılıyor,
Ben sana düşüyorum.


Bazen bir efkâr çöküyor üzerime;
Öleyim diyorum ve ölüyorum.
Alevlerin tam ortasında buluyorum kendimi.
Ama cehennemin dibinde bile,
Ben sana üşüyorum.

Bir sana üşüyorum.
Ne olur sımsıkı sarıl,
Isıt beni.