Islak Dudaklarımız

Sen ve ben
Ay ışığının şavkında
Mehtaplı haziran gecelerinde
Yeşil çimenlerin üzerinde
Deli gibi yapbozlar yapardık
Bazen bir parçayı bulamazdık
Samanyolunu iğne ile arardık
Her yerine oturan parçada
Önce gözlerimiz sonra ellerimiz
Hedefini bulan ıslak dudaklarımız
Mıknatıs gibi birbirini çekerdi

Mavi beyaz bulutların üzerinde
Sere-serpe uzanırdık sessizce
Sen venüsü benden saklardın
Bende kutup yıldızını senden
Saklambaç oynardık uzayın boşluğunda
Bazen mızıkcılık yapardın
Çanak çömlek patlatırdın

Ara sıra kızardın gizli arzularıma
Yapbozun en önemli parçasını
Terli avuçlarının içine saklardın
Serin esen rüzgarlar tatlı tatlı
Yanan vücudumuzu yalardı....
Sen ve o muhteşem haziran geceleri
Göçmen bir kuşun kanadına takılı kaldı.