Istırabın Kökenine İçsel Yolculuk

Biliyorum Nupelda seni hüznümün karşılığında ödünç verdiler
İçimdeki hasta ülkeye kalbimi sürerek iyileştiriyorum hayal gücümü


Ve ben ne dersem onu susuyorsun
Ağzım dilim bulaşıcı bir masal oluyor
Kimseyi öpemiyorum büyümekten korktuğum için



Son günlerde seni fazla özlediğimden
Belki de son günlerde sık sık kitabın sonuna geldiğini hissettiğimden
Benden haber alınamıyor
Annem tandırda sıcak bir ağıdın altını yakıyor durmadan
Bir bulut kümesi bir şehri elinden tutmuş kaçırıyor, kimse ağlamıyor
Senden önce bir çok kent geçti hayatımdan bunu bilmeni istiyorum
Bir şiir nasıl yapılır soğuk çamurdan
Bilmeni istiyorum Nupelda



Gerçek yolculuğun kendine yapılan yolculuk olduğuna inanırdım
Bunu sana ilk söylediğimde
Ev yapımı bazı sözcükler ayakta alkışlamıştı



Tiksindim bölgesel leş başkanları
ve içi kan dolu Ortadoğu siyasetinden
Bir de para atılarak çalışan müzik kutularındaki cehennem
Beni korkuturdu
Yakardım aşka değmeden geçen bütün trenleri, gider teslim olurdum
Durup dururken bir kaç şarkı sonra hayattan indiğin için
Seni hiç affetmemişti ruhumdaki çukurlar
ve şimdi ne zaman boy verse toprağın ucundan isteğin yerel bitkileri
Dünya, ömrümü biçme makinesi oluyor



Kendimle aramdaki korkunç mesafeyle yüzleşmek ne zormuş
Az önce inancı toplu olarak öldürüp attılar önüme
Boş bi meydan kaldı köylerin kanununda
Üzerinde hayalet evlerin göçüne eşlik eden intiharcı yıldızlar konvoyu
Bir kemanın ağzından dökülen buz parçaları
...Bütün komşular nereye kayboldu Nupelda?




Ağaçların hafızasına kazıdılar çığlık haritalarını
Anılar çok hızlı ve yanlış birikiyor tarih tenceresinde
Bir kahpenin bile kırk yıl hatırı varken
Unutulmayı onarmak için her gün mesaiye kalıyor
Beynimdeki işçi arı ordusu
Istırabın kökenine inilen damar çıldırıyor göğsümde
Kullanılabilir bir acı yolumu bekliyor bedenimi ele geçirmek için
Sırf bu yüzden az önce adını kaybetmiş bir düş çekildi yarıştan
ve seni her yerde yasakladılar
Yeni açmış tomurcuk olduğunu
Daha önce neden söylemedin Nupelda?




Biliyorum bunların seninle hiç bir ilgisi yok
Bu bir 'üzeni değiştirme' girişimi isyanın merkezinde
Kasten kullanıyorum bu umudu tutuklanmamak için akşam rengi
Sen suskunlar ülkesine gittiğinden beri benden haber alınamıyor
İnsansız hava aracıyla bile bulamıyorlar
Soru işaretlerinin kirli geçmişini
Upuzun bir yolu alıp kaçmıştım yıllar önce
Kırk yaşımda yerine koyacaktım, koyamadım
Riyalar çoğaldığı için az önce
Hiç günahı olmayan bir rüya yarıştan çekildi




Bir yenilgi bir kitabın sonuna nasıl yapıştırılır
Bunu görmeni istiyorum
Şimdi Nupelda şimdi
Sabırla ördüğün o bıçağı üstüme geçir
Düşmeye başladım.

27 Kasım 2013 55 şiiri var.
Beğenenler (5)
Yorumlar (5)
  • 12 yıl önce

    👍👍👍

    ahh..ne zordur nöbetçi kulübesinin soğuk camına yapışıp sevdiğini anımsamak ve hüzünlenmek..

    kendinden nasıl bir yitme, bu nasıl eriyip akmadır Şair. 👍

    bende hüzünlendim :(

    yürekten tebrikler 👑

  • 12 yıl önce

    Bir yenilgi bir kitabın sonuna nasıl yapıştırılır Bunu görmeni istiyorum

    ve bu kitapta çok sayfa değiştirilir,

    gün gün okuyarak,

    güneş doğarken henüz

    gün dönerken henüz,

    şiir...

    sevgiyle kalın...

  • 12 yıl önce

    / Bu bir 'üzeni değiştirme' girişimi isyanın merkezinde

    çaresiz bir düşmenin öz yaşlarına tutunmuş bir kaç cümle daha kurabilir belki bir gün bir şiir...

    ne çok şiirsiniz 👍

  • 12 yıl önce

    tek kelimeyle muhteşemdi! tebrik ve saygı ile....

  • 12 yıl önce

    Ahhh ahhh kangrenleşmiş bir yâr yarasının acısı lime lime dokunurken zavallı kalbime kalbimi iki katre jiletle kesiyorum...

    aşk, sövülmüş ağız dolusu kelimelerin pimi çekilmiş şekilsiz vücut bozukluklarıydı viyana kalbinde ara nehirlerde sandal üstü geçici sakat mantığı ya da kahpe bir bedenin içinde yüzen deli akıl yoksunluğu

    aşk, iki kişilikten çıkıp üçüncü dördüncü ara bozucuların koynunda büyüyen yatak başı mum gölgelerinde seyredilen kasım kasırgası

    aşk, bir bebeğin merceğinde yeniden inşa etmekse göğsün odalarını suskun çingenenin nefesinde söylenen bir şarkıda ağlamaksa varsın a ş k aşk olmaktan çıksın dudaklarımın lahit bestesinden

    ağlamaklı gözlerimin yağmur çukurları kalem iyi ki var ve iyi Rabb bizlere böyle bir kalbi bağışlamış sustum var olun hep var olun..