İsyanım
Ne verdin ki ne bıraksam geriye?
Şu ömür dediğin yıllardan başka
Git, gide kuruyan, küçük seraya
Saç diye ektiğin kıllardan başka
Kimisine bol, bol verdin doğuştan
Bana da yok dedin daha ilk baştan
Vergimi alırsın, gözlerden kaştan
Ne gördü gözlerim sellerden başka
Boğuştum kaderle, birde felekle
Hayatımı yedin, hep boş dilekle
Büyüttün sırtımda eski yelekle
Ne verdin eskimiş çullardan başka
Odunum, Kömürüm, yokken sobaya
Kara kış gönderdin bizim obaya
Yediğim içtiğim, gitti lavobaya
Ne kaldı dizimde yellerden başka
Doktorla, ilaçla, geçmedi acım
Yaptığım dua'lar, olmaz ilacım
Teker, teker gitti kardeşim bacım
Ne kaldı geriye, ellerden başka
Neye el atsam yolumu kestirdin
Eşime, dostuma, kızıp küstürdün
Gülmeyen yüzümü her gün astırdın
Ne kaldı geriye çillerden başka
Her şeye kadirsin en büyük sensin
İçimde din, iman, Kur'an, aminsin
Feryadımı duyda, yanğınım dinsin
Ne kaldı günahkar hallerden başka
Necati diyor ki! Değil isyanım
Bende bir kulunum bende insanım
Ne şöhretim oldu nede bir şanım
Ne kaldı geriye sal'lardan başka
üstadım diliniz çok güzel duygularınızda öyle..ifade şekliniz gibi... kutluyorum
Kalbimi aşk denen hisse düşürdün, Kahrımı ezadan hazza taşırdın. Sandım ki hak değil haşa beşerdin ! Ne kaldı amelde isyandan başka...
güzel şiirinize bir kıta da benden necati bey...kutluyorum
Artık Mahla'da kullanmaya dikkat ediyor benim güzel dostum. Türk Halk Edebiyatı tarihinde bir Aşık Necati olacaktır. Kutlarım...