İz

Ortalığa düşmüş seni arıyorum,

Bir yağmurun içinde, ıslak ve suskun.

Kaldırımlarda adını unutmuş ayak izleri,

Her taşın altında bir “sen” yorgun.

Rüzgâr savuruyor saçlarından haber,

Sokağın köşesinde kalmış gülüşün.

Bir telaşla dönüyor başım her sese,

Sandım ki göğsümde çarpan gelişin.

Çay ocaklarında unutulmuş bardak,

Seninle içilmeyen her yudum eksik.

Karanlık bir camda silinmiş suretin,

Ben dokunmadan bu şehir neye sevinik?

Ortalığa düşmüş seni arıyorum,

Bir resmin gölgesinde kaldı yüreğim.

Ne adını tam söyleyebiliyor dilim,

Ne de vazgeçebiliyor bildiğim…