İzsiz Veda

Eylül ayında

Bir gece ansızın
Uzanmak isterim denizin karanlık koynuna
Umarsızca sarılarak Dalgalara
Uyumak isterim son defa

Ve bir sabah..

Balıkçı teknelerinden salınan
Umut ağlarına takılsın bedenim
Yosunlardan taç olsun Saçlarımda
Son nefesime martı çığlıkları eşlik etsin
Son gözyaşlarımı deniz silsin
Sahildeki izlerimi rüzgar süpürsün
Bulutlar ise Ruhumu bensizliğe uğurlasın

Bir daha

Bir ses , bir gölge
Hatta düşte bile olmayacağım
Zaten hiç olmadım ki.

Sen yeni güne uyandığında

Hayır ,hayır...

Sakın yanlış anlama
Sadece izsiz bir veda bu sana.

Son defa...

.......................ENA.