Kaçıncı B/ölüm

gölün ortasındaki şamandıranın kenarında
döner durur boş bir tahta parçası
seyrettikçe döner başım
sonra bir hışım
çeker kürekleri,şamandıraya yaklaşırım
işte tam orası
odak noktası
geri sarmak için zamanın makarasını

ne görüyorum,buradan baktığımda kıyıya
ağır çekim alırım sonra her şeyi
bakış açımın genişliği kadar
lakin baktıkça daralır sanki zaman
çünkü acı kayıplardır,yitirdiğimiz
ve batmayan şamandırada
tüm beklentilerimizi o an oraya deviririz

babamın ela gözleri takılır önce gözlerime
ölümü istemediğini bakan ifadeyle
ve yalvarırcasına
sanki beni kurtar der gibi
meğer annemi de alacakmış
eğer giderse peşinden
bunca yükü kaldıramamış hasta bedeni
baktıkça elllerime bulanıyor
ölümün kefeni

sonra onlar uzaklaşıyor baktığım kıyıdan
sessizce gidişlerini seyretmek
zor geliyor aslında
bunu kabullenmek,uzun zaman alsa da
sonra başka dalgalar
biraz sallıyor sandalı
kürekler
yürekler
sakinleşmesini bekliyor suların
bu kadın huysuzlaşıyor bekledikçe
zaman daralıyor ilerledikçe

sonra,dalgalar duruluyor
rüzgar susuyor
başka bahaneler avutuyor
biraz su serpiliyor,
şule şule yüreğime
gölün dibinde sesler
başka nefesler
imdat dercesine
sonra içinden ablamın silueti
yapışıyor çeperlerime


çare bulamıyorum ve geri dönüyorum
küreklere asılıp
suları yarıp
yaklaşıyorum kıyıya
suyun yüzünde kalan sadece şamandıra
suyun dibinde bir çok kayıp
bu kaçıncı b/ölüm
cancağızım
esrik ömrümde
yol bitmiş olsa da
ayrılıklar mevsimi beni yorsa da
son söz olsa da hoş çakal
lakin ey hayat!
ne olur biraz daha benle kal...