Kader Utansın

Hizli hizli geciyorum
Zaman denilen tunelden
Geriye ne kalacak ki?
Gittikten sonra ben benden

Diyemedim seviyorum
Gülü alirken elimden
Unutmam mümkün degil ki
Vurulmusum yüregimden

Gökyüzüne bakiyorum
Karanligin icinden
Nasil görebilirim ki
Uzak kalmissan gözlerden

Hasretinle yaniyorum
Nedir cektigim gönülden
Ufukta bir isik yok ki
Umut olsun gelecekten

Günleride saymiyorum
Bir bir yiyorlar ömürden
Agla gözlerim agla ki
Kader utansin kendinden

(Berlin,11.04.2007)