Kader Ve Keder

Kasımın en kasvetli haliydi
Gökte apansız alev alev şimşekler çaktı
İçim y/anarken dudaklarım kurudu
Saçlarım, gözlerim kadar ıslaktı
Mağrur bir gidiş sonrası

Ellerin uz/aktı




Tan ağarırken, hatta tam ağlarken

Kapılıp rüzgarına deli dolu koştum peşine
Kaldırımlar ruhum gibi delik deşikti düştüm
Ağıtlar k/aralarken umarsız gidişine
Kirli sulara yansıyan sur/etim

Şiirlerime t/uzaktı




Her firak gibi, infilak gibi

Bu da bıraktı yürekte hüzün ve kül
İzini sürerken terk edilmiş kentlerde
Sana ram olan bu gönül
Kirpiklerimden kayarak

Ümitsiz ellerime aktı

....

Şimdi sevda hem kader, hem keder
K/alem yazmaktan bıktı
Artık gittiği yere kadar gider.