Kafiyesiz Yaşam Notları / Son

Oysa;
Yeniden doğuracağım çocuklarım vardı zihnimde...

İsimleri konulmamış mutsuzluklardan arta kalıp,
Toprak kokulu nefesleriyle düştüler belleğimin en doğurgan yerine...

Zihnimin bekâreti gün görmemişken daha,
Hayallerim Meryem in kutsallığından nasiplenir mi dersin?


Şimdi kapa gözlerini
Ve sür açılmamış gözlerini gözlerime...

Had bilmez hallerimin verdiği cesaretle;
Sudan heveslenip
Çatlayan gözbebeklerine can vereceğim.


Nice kıyısız denizler çizdim kendimle inatlaşıp.
Ufkuna serpecek turuncu akşamüstlerini
Ceplerime doldurdum...

Elinden tutup o deniz halli kadının,
Gözlerine sinen hüznü okudum...
Bilirim ki
Sende geri gelmezsin artık...



Oysa;
Nisan kokusuna saklanmış hayallerim vardı benim,

?Suda yanar' cinsinden söylemlerin kanatlarına tutunup
Bir daha görmeyeceğim sevdaların
O, dağ koyaklarını andıran serinliğinde söndürdüm
Başıma musallat olan alafı,

Ve ;
Kesip attığım hatıraların kanında yoğruldum apansız,
Kendi bedenimde mayalanan aşkla,
Zihnimde döllenen çocukları doğurdum,
Aşkı saymazsak
Hepsi babasız...

Etten ve kemikten bir sevda yaratamadım sana...
Son deminde nisanın sıfatına bürünmüş soğuklarla,
Kendi kanımı dondurma çabasındayım..

Dişlilerine kolumu kaptırdığım zamanların,
Ağır leş kokulu vakitlerinde,
Dizlerimin üstüne düşürecek çelmelerin üzerinden atlıyorum itinayla.
Kafası karışık ergen edasıyla,
Kolumdan çekiştirecek bir muamma arıyorum...

Yolumu kesen bulunur mu acaba?

Elimde tuttuğum ateş harlanırken gün be gün,
Kavlayan derimin altından baş gösteren etime,
Gözlerinin bıraktığı acıyı denkliyorum...

Eskiyen yüzüyle düşüyorum bedenine,
Tenimi tenine helal etmiyorum...




Oysa bilsen,
Muamma sayılamayacak kadar açığım yüreğine.
Gözlerime indirilen perdeye inat
Ruhumda sergilenen hayalperest oyunları
Yeşile çalan reçetelere sunuyorum.
Asaleti ispatlanmış bir kadroyla,
Beynimde çoğalan kadınları
Varlığına sığınacağım günlere adıyorum...




Mayıs'2010 Aydın...